این وبلاگ با نهایت تواضع و فروتنی، سعی بر این دارد محلی باشد برای بیان نظرات متنوع همه عزیزانی که دل در گرو پیشرفت منطقه کشور دارند.
شکی نیست اصلی ترین راه پیشرفت ما توجه به نقاط ضعف و قوت خویش(درونی) و فرصت ها و چالش ها(عوامل بیرونی) است.
امیدواریم در این راه با ما باشید.
مقام معظم رهبري در ديدار كارگران عزيز و زحمتكش كشور، مصرف كالاهاي ساخت داخل را يكي از مجاهدتهاي ضروري در سال جهاد اقتصادي دانستند و افزودند: به موازات استقبال مردم از توليدات داخلي، لازم است كيفيت و مرغوبيت اين كالاها، به حد قانعكنندهاي برسد.1 معظم له با نامگذاري امسال به عنوان سال «حماسه سياسي و حماسه اقتصادي» حركت با بركتي را در جهت فرهنگسازي يك حقيقت و مفهوم متعالي ديگر همچون اصلاح الگوي مصرف، همت و تلاش مضاعف جهاد اقتصادي و بسيج آحاد مردم عزتمند كشور اسلامي ايران آغاز نمودند. ايشان هر چند در بيانات مختلف به دليل تسلط بر مسايل اقتصادي، وارد بحثهاي محتوايي شدهاند، ولي در سخنرانيهاي سال جديد در چارچوب مقوله «توليد ملي» اولين نكتهاي كه مهم است را تحت عنوان مصرف كالاي داخلي به عنوان يك مجاهدت مطرح ميفرمايند. همچنين در بند اول سياستهاي كلي اشتغال كه به رؤساي قواي سهگانه، رييس مجمع تشخيص مصلحت نظام و دبير شوراي نگهبان توسط معظمله ابلاغ شد، آمده است: ترويج و تقويت فرهنگ كار، توليد، كارآفريني و استفاده از توليدات داخلي به عنوان ارزش اسلامي و ملي با بهرهگيري از نظام آموزشي و تبليغي كشور.2 تأكيد بر مصرف كالاي داخلي در سياستهاي كلي اشتغال نيز نشان از نقش حركتآفرين اين مسئله در چرخه اقتصاد دارد. اصولاً در ادبيات تاريخ اقتصاد توسعه، صاحبنظراني كه در خصوص روشهاي استعمار، استثمار و تقسيم كار بين كشورهاي استعمارگر و مستعمره، قلمفرسايي كردهاند به اين مهم اعتراف نمودهاند كه كشورهاي غارتگر غربي از جوانب مختلفي، حقوق مستضعفين ـ به خصوص مسلمين ـ را ضايع كردهاند؛ از جمله: با دزديدن منابع خام، گماشتن حكام وابسته براي تسهيل دزدي منابع، قبضه دانش و فنآوري و ندادن جواز انتشار به كشورهاي ديگر، دزدي مغزها، تطميع و طعمهگذاري براي جذب و عدم رجعت مغزها، تحريم اقتصادي و ممانعت از دسترسي به ابزارهاي سرمايهاي و نيازهاي ضروري، شبيخون فرهنگي، فرهنگزدايي، تخريب الگوي مصرف و ايجاد اشتياق كاذب به مصرف كالاهاي بيگانه، دزدي ثروتهاي تاريخي، دفينهها وآثار فرهنگي، تبليغ كاذب جاذبههاي غربي و بهخصوص جاذبههاي شهواني، هجوم نظامي و غارت همه جانبه، جعل مذاهب باطل مانند بهاييت، وهابيت و مانند اينها و بسياري از روشهاي ديگر براي شكستن دژهاي مستحكم اقتصادي، فرهنگي، سياسي و امنيتي كه در نهايت در جهت منافع دنيايي كوتاهمدت و بلندمدت آنها بوده است. يكي از اين راهها «كشور گشايي بهوسيله فتح بازارهاي مصرف كالاهاي مصرفي و صادراتي آنها» بوده است. در مرحله ورود به دوره فراصنعتي، غربيها به اين نتيجه رسيدهاند كه اگر در اين مرحله كه داراي ويژگيهايي چون: استخدام فنآوري فوق مدرن در خدمت توليد انبوه و توليد كالاهاي با كيفيت بالا، افزايش ميل فنآوري در توليد و سرمايه طلب شدن صنايع و در مقابل كاهش كاربري و كاهش نرخ اشتغال و رهاسازي بخش زيادي از نيروي انساني، اشباع بازارهاي داخلي خودشان و سرريز شدن مازاد توليد روي دستشان و... است؛ بخواهند موفق باشند بايد بتوانند از عهده حصار مستحكم بازارهاي كشورهاي در حال توسعه و عقبمانده برآيند. زيرا در مقابل اشباع بازارهاي كالا، فرصت سرمايه و خدمات در كشورهاي استعمارگر، مواجه با بازارهاي بكر و دست نخورده و جمعيت فراوان بالقوه بسيار مصرفكننده و فرصتهاي بادآورده در اين كشورها به گمان خود بودند. از اين رو راهبرد آنها در عصر جديد، صبغه اصلي «بازارگشايي به كمك سيطره بر رسانههاي، در خدمت بازارگشايي» است. با وجود حمايتهاي گسترده و متنوع خودشان از صنايع داخلي ـ كه همچنان به دو شكل آشكار و پنهان بهطور گسترده جريان دارد ـ با ديكته كردن شعاري در دل ادبيات اقتصاد، توسط برخي افراد درسخوانده كم بينش از كشورهاي در حال توسعه، شعار رفع محدوديتهاي غيرتعرفهاي گمركي، حمايتزدايي و رقابتزايي و مانند اينها را باب ميل و روش خودشان بر سر زبانها و محافل انداختند. به تازگي نيز در چارچوب موافقتنامه «دور اروگوئه» (گات GATT) و سپس سازمان تجارت جهاني (WTO) ترتيباتي را اتخاذ كردند تا در يك ساختار به ظاهر قانوني، اين حصارها را بشكنند و اقتصاد خود را از بيكاري، مازاد كالاهاي توليدشده و اشباع بازار داخلي، خود را برهانند و در مقابل مستضعفين را مانند ترويج مواد مخدر در دو قرن گذشته معتاد به مصرف كالاهاي خود سازند. ثمرة اين بازارگشايي، بيكاري نيروهاي انساني كشورهاي فقير به خصوص مسلمان، نابودي صنايع و توليد آنها، تخريب و وارونه شدن الگوي مصرف داخلي بهخصوص دركشور ما و درنهايت وابستگي شديد به كشورهاي استعمارگر شد. براي شكستن اين سد نيز كار عميق فرهنگي را نيز با كمك رسانههاي صهيونيستي، پشتوانة كار خود كرده بودند كه متأسفانه هنوز هم ريشه اين شبيخون فرهنگي ـ اقتصادي را در صحبتهاي برخي از غافلان مشاهده ميكنيم كه مرتب چشمبسته كالاهاي داخلي ايراني را تحقير ميكنند و ناخودآگاه يا خودآگاه آب به آسياب دشمن ميريزند. به همين دليل نيز بنيانگذار كبير انقلاب حضرت امام خميني رحمه الله و رهبر عظيمالشأن انقلاب اسلامي بر خودكفايي و خوداتكايي تأكيد داشته و دارند و به تازگي نيز مقام معظم رهبري(حفظهاللهتعالي) در ديدار كارگران عزيز با درك اينكه در قبال حقيقتي چون لزوم مصرف كالاهاي داخلي ممكن است اين واكنش منطقي نيز ايجاد شود، بر ارتقاي كيفيت كالاهاي ايراني تأكيد و از ديگر مسئوليتهاي جامعه كارگري و كارآفرينان دانستند و همانطور كه گفته شد و تكرارش خالي از لطف نيست، فرمودند: بايد كاري كنيم كه كالاي داخلي در نظر مصرفكننده ايراني و غيرايراني كالايي مطلوب، بادوام و زيبا باشد كه البته دستگاههاي دولتي بايد پيش نيازهاي تحقق اين هدف از جمله آموزش مهارتهاي مختلف را تأمين كنند.3 ايشان تلفيق «هنر و توانايي» ايراني را زمينه ساز تقويت كيفيت توليدات داخلي برشمردند و افزودند: برخي محصولات داخلي داراي قدرت رقابت و برخي ديگر به مراتب بهتر از كالاهاي مشابه خارجياند كه بايد اين ويژگي را به تمامي كالاها و مواد توليدي خوراكي، پوشاكي و وسايل زندگي تعميم داد. 4 با توجه به مطالب بيانشده بايد آحاد مردم توجه داشته باشند كه امروزه، مصرف كالاي خارجي به منزله عدم مصرف كالاي مشابه داخلي است. عدم مصرف كالاي مشابه داخلي نيز به معني تعطيلي صنايع داخلي، بيكاري جوانان و نيروي انساني و وابستگي به خارج در جهت تأمين نياز و تداوم مصرف ثروت ملي يعني نفت و تشديد فزاينده وابستگي به بيگانه و به نفت و مرگ تدريجي اقتصاد و جامعه خواهد بود. به رغم وجود برخي از قوانين حمايت از صنايع داخلي بايد: اول: با فرهنگسازي ميل تقاضاي مؤثر را از كالاي خارجي به داخلي تبديل كرد. بايد توجه نمود كه دليل برجستگي اين مسئله به عنوان يك مجاهدت در جهاد اقتصادي، وجود اهداف دشمن در وراي قضيه، براي شكستن دژ اقتصاد ما است. اگر مصرف كالاي خارجي باب شود ديگر دروازه بستهاي براي اقتصاد در جهت دفاع باقي نميماند. دوم: در طراحي الگوي اسلامي ايراني پيشرفت نيز بايد توجه شود كه «حمايت اقتصادي» يكي از وظايف تنظيم بازار دولت اسلامي است. حمايت معقول و زمينهساز كسب قدرت رقابت بايد پياده شود. رهبر انقلاب با اشاره به عدهاي كه مصرف كالاهاي خارجي را نوعي تشخص و برتري ميپندارند افزودند: دلبستگي به توليدات بيگانه و بياعتنايي به تلاش كارگران ايراني بيماري و عادت بدي است كه پول و ثروت كشور را به جيب كارگران خارجي سرازير ميكند. 5 سوم: بايد توجه شود كه هزينه فرصت مصرف يك كالا براي اقتصاد بسيار سنگين است از اين رو اگر مشابه داخلي وجود دارد، بايد بيش از هر چيزي به فكر برتري دادن كالاي داخلي بر خارجي باشيم. چهارم: فرصت مغتنمي است كه در طرح هدفمندي يارانهها مانند مصرفكننده به توليدكننده نيز مستقيم يارانه پرداخت شود تا با خروج از حالت كم تحركي فعلي به سمت تلاش و تحرك رفته و حركت در جهت كاهش مصرف انرژي، افزايش كيفيت و تغيير روش توليد و افزايش بهرهوري اقدام نمايد.6
برچسبها:
تمامی حقوق مادی و معنوی این وبگاه محفوظ و متعلق به مدیر آن می باشد و کپی برداری از مطالب تنها با ذکر منبع مجاز است...
لطفا جهت حمایت از ثامن تم ؛ لینک و لوگوی ما را از قالب حذف نفرمایید...